Księgi

Pewien człowiek poszukiwał przez całe życie istoty mądrości. Studiował na wielu uniwersytetach. Otrzymał wiele dyplomów oraz tytułów nadanych mu przez różne instytucje. Był bardzo dumny mówiąc innym o swoich osiągnięciach.

Pewnego dnia człowiek spotkał wędrowca, który opowiedział mu niezwykłą historię o klasztorze położonym w sercu Tybetu. W miejscu tym są położone niezwykłe księgi zawierające istotę mądrości.

Człowiek ów postanowił, że musi znaleźć ów klasztor, by zgłębić święte księgi. Poswięcił temu przedsięwzięciu cały swój czas i energię. Zajęło mu to kilka lat, bowiem gdy znalazł się w Tybecie, musiał się wiele nauczyć, by dotrzeć do kalsztoru. Poznawał język i zwyczaje, uczył się jak licząc na własne umiejętnosci, przebyć trudne drogi Tybetu. Nauczył się jak słuchać ludzi, by usłyszeć to, o czym mówią, jak słuchać niezwykłej przyrody tak, by żyć z nią w zgodzie. Jak osiągać szczyty gór, wybierać najepsze drogi. Nauczył się bardzo wielu rzeczy, zanim dotarł do celu swej podróży.

Kiedy człowiek znalazł się w klasztorze, powitał go uśmiechnięty lama.
– Chcialbym zgłębić księgę zawierającą istotę moądrości – rzekł człowiek
– Dobrze, - odparł mnich. – Pamiętaj tylko, abyś uważnie ją czytał.

Człowiek otrzymał ową niezwykłą księgę i udał się wysoko w góry, by w odosobnionej pustelni odnaleźć istotę mądrości. Przebywał tam przez wiele tygodni. Kiedy po raz pierwszy czytał wersety, był zdumiony głębią, jaką mógł odnaleźć w tym niezwykłym tekście. Analizował każde słowo, każdą myśl zawartą w tej opowieści. Przeczytał zatem księgę po raz drugi i trzeci. Wreszcie zrozumiał, gdzie jest zawarta i czym jest istota mądrości.

Kiedy powrócił do klasztoru mistrz zapytał człowieka:
– Czy wiesz już, gdzie jest zawarta i czym jest istota mądrości?
– Stoję przed tobą – odparł człowiek.
– A co zrobiłeś z niezwykłą księgą?
– Ogrzałem dłonie, gdy palił się papier – brzmiała odpowiedź.
Lama uśmiechnął się i stwierdził:
– A zatem zrozumiałeś!

M. Sztombierski „31 opowieści”